Waarom nu precies het Noorden van Frankrijk, daar is niets...
Zo'n gevoel van leegte en tristesse is als een mooi maar droevig lied,
daar hou ik van.
Het dichtste ver weg van huis-gevoel ligt hier zomaar voor het rapen.
Zwarte sterren fonkelen aan de hemel wanneer ik zijn kasseistroken zal betreden, maar die ene ster van de aankomst schittert zo prachtig, dat ik hen allen wil beproeven. Ooh wat zal het bloemenmeisje mooi zijn!!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment